In het rapport inventariseert de rapporteur mogelijke maatregelen en doet zij aanbevelingen teneinde barrières op te werpen tegen kindersekstoerisme. De drempel om naar het buitenland te gaan om daar slachtoffers te maken is laag; de kans om daarvoor opgepakt en vervolgd te worden is in veel bestemmingslanden nog klein. De rapporteur inventariseerde de mogelijkheden om Nederlandse kindersekstoeristen aan te pakken. Zij komt tot de conclusie dat de overheid beschikbare instrumenten beter moet benutten en nieuwe maatregelen moet verkennen. Vooral het intrekken van paspoorten laat de overheid tot dusver nog onbenut. Hoewel politie en justitie zich sinds 2012 specifiek richten op de aanpak van kindersekstoerisme, is over de schaal waarop het plaatsvindt nog maar weinig duidelijk. Voorkomen dat zedenplegers vertrekken naar landen die bekend staan als bestemming voor kindersekstoerisme moet voorop staan. De rapporteur is voorstander van een reisverbod voor pedoseksuelen met een hoog recidiverisico. Het opleggen van een dergelijke vrijheidsbeperking is echter alleen effectief wanneer op de naleving wordt toegezien. De aanbeveling aan de minister van Veiligheid en Justitie is dan ook dit toezicht te verbeteren. Een instrument is het intrekken of vervallen verklaren van een paspoort. Wanneer een pleger al in het buitenland is, zijn de middelen die de Nederlandse overheid tot zijn beschikking heeft beperkter. Nederland kan bestemmingslanden ondersteunen door met hen rechtshulpverdragen te sluiten en ‘liaison officers’ aldaar te stationeren. Dat vergemakkelijkt bewijsvergaring en uitwisseling van informatie, waardoor de kans wordt verkleind dat kindersekstoeristen vrijuit gaan.